Pamiętam dobrze co było pierwszym impulsem do tej wyprawy. Zimą 2011 roku przechadzałem się ulicami Qom, irańskiego miasta, będącego jednym z najważniejszych centrów religijnych w tym kraju. W pewnej chwili podszedł do mnie młody mężczyzna i płynnym angielskim spytał co tu robię, skąd jestem…

Zwróciłem uwagę nie tylko na jego świetną znajomość języka, ale i strój. Nosił rodzaj niezwykle szerokich spodni, których nogawki łopotałyby na każdym silniejszym wietrze, gdyby taki powiał.

– Zastanawia cię czemu jestem tak ubrany? Jestem Lurem, pochodzę z gór Zagros na zachodzie – powiedział.

I to było ziarno, które zasiane, wydało plon po czterech latach.

Iran. Trasa, jaką pokonał Łukasz Supergan w trakcie swojej wyprawy.

Jakiś czas później, wracając myślami do Iranu, przeglądałem mapę tego kraju. Zagros… Potężny łańcuch górski ciągnie się przez całą zachodnią część kraju, na długości około tysiąca sześciuset kilometrów. Wtedy przyszedł mi do głowy pomysł, by połączyć moja pasję do podróżowania, fotografii i długich wędrówek górskich, i spróbować przejść cały Zagros podczas jednego, długiego marszu. A przy okazji dotrzeć do ludzi żyjących w tych górach, poznać ich i opisać ten rzadko odwiedzany region.

1 października 2014 roku znalazłem się w miejscowości Tabriz, w północnym Iranie, skąd zacząłem marsz. Idąc za wskazaniami starych, sowieckich map topograficznych, przemierzałem pustynne pasma górskie, zmagając się z brakiem wody, upałem, mrozem, psami pasterskimi i policją. Spotykałem ludzi, których opowieści pokazywały mi nowe, nieznane oblicze Iranu. Po siedemdziesięciu sześciu  dniach w drodze i przejściu około dwóch tysięcy trzystu kilometrów przez całą długość Zagrosu stanąłem nad Oceanem Indyjskim.

Zapraszam do obejrzenia kilkunastu zdjęć z wyprawy przez Iran. A o tym, jak przejść Iran na piechotę i wrócić w jednym kawałku, opowiem w kilkunastu miejscach Polski już niedługo. Zapraszam!

Tu znajdziecie listę najbliższych pokazów Łukasza: Najbliższe wydarzenia

1. IRAN, dolina w górach Zachodniego Azerbejdżanu. Pierwsza od kilku godzin oaza zieleni w pustynnym krajobrazie. (Fot. Łukasz Supergan)

2. IRAN, góry Zagros. Azerscy hodowcy winogron. (Fot. Łukasz Supergan)

3. IRAN, góry Zagros. Suche jak pieprz i pełne niezwykłych kolorów – tak wygląda typowy krajobraz górski północnego Zagrosu. (Fot. Łukasz Supergan)

4. IRAN, góry Zagros. Spotkanie w kurdyjskiej wiosce. (Fot. Łukasz Supergan)

5. IRAN, prowincja Kurdystan. Samotność na drodze. (Fot. Łukasz Supergan)

6. IRAN, góry Zagros. Spotkanie na ścieżce; choć puste i jałowe na zdjęciach satelitarnych, góry Zagros są pełne ludzi. Wielu z nich to pasterze, codziennie wędrujący ze swoimi stadami. (Fot. Łukasz Supergan)

7. IRAN, Kermanszah. Zakład krawiecki na ulicy w Kermanszah. (Fot. Łukasz Supergan)

8. IRAN, Kuh-Dena – najwyższy masyw Zagrosu. Bachtiarski pasterz wracający do wioski. (Fot. Łukasz Supergan)

9. IRAN, Kuh-Dena. Jesienne zejście z gór oznacza dla pasterzy zebranie wszystkich zwierząt i długą podróż na południe kraju, zanim nadejdzie zima. (Fot. Łukasz Supergan)

10. IRAN, Sziraz. Kolory irańskiego bazaru. (Fot. Łukasz Supergan)

11. IRAN, góry Zagros. Spotkanie przy źródle. (Fot. Łukasz Supergan)

12. IRAN, góry Zagros. Popękana ziemia znaczy koryto okresowej rzeki, w południowym Iranie. Wędrowałem nim kilka godzin tylko po to, by odkryć, że woda w okolicy jest zasolona i niezdatna do picia. (Fot. Łukasz Supergan)

13. IRAN, pustynia w prowincji Hormozgan,. Dwa dni marszu dalej znajduje się Ocean Indyjski. (Fot. Łukasz Supergan)