Operacja Dzika Afryka. Jak zostałam mamą osieroconego nosorożca
Świat, w jakim się znalazłam pracując w sierocińcu dla zwierząt w RPA, zatrwożył mnie opłacanym okrucieństwem, które niszczy wszechobecne piękno przyrody. A jednak zakochałam się w Afryce.
Wolontariat za każdym razem daje mi szansę na zdobycie nowego doświadczenia i uczynienie przy tym czegoś pożytecznego. To także znakomity sposób, aby poznać prawdziwą cząstkę miejsca, do którego się pojechało.
I choć świat, w jakim się znalazłam pracując w sierocińcu dla zwierząt w RPA, zatrwożył mnie opłacanym okrucieństwem – zakochałam się w Afryce. Od pierwszego dnia, kiedy to zostałam mamą osieroconego nosorożca i opowiedziałam się tym sposobem po stronie dzikich zwierząt w brutalnej wojnie z kłusownikami na życie kontra bogactwo.
1. RPA. Te nosorożce miały szczęście, że przeżyły atak kłusowników. Niestety rany po utracie rogów jeszcze długo będą się goić. Cierpienie łagodziły leki uspokajające i przeciwbólowe, dzięki którym weterynarz mógł codziennie czyścić okaleczenia. (Fot. Natalia Rożniewska)
2. RPA. Jedna z lwic, której pomogliśmy się wyswobodzić z morderczych drutów. (Fot. Natalia Rożniewska)
3. RPA. Raz udomowiony drapieżnik bezpowrotnie traci szansę życia na wolności. W RPA każdy może sobie kupić małego geparda czy lwa, który jednak szybko dorasta i staje się utrapieniem bezmyślnych ludzi. Ten resztę swoich dni spędzi w ośrodku. (Fot. Natalia Rożniewska)
4. RPA. Delilah to młoda lamparcica, której matka została postrzelona przez rolnika. Kiedy ten zorientował się, że z sutków samicy kapie mleko, odszukał maleństwo i odesłał do ośrodka. Kocica została odchowana przez ludzi i kocha ich towarzystwo, co stało się jej przekleństwem – ona również już nigdy nie zazna wolności. (Fot. Natalia Rożniewska)
5. RPA. Lwy, które wymagają opieki medycznej na skutek obrażeń od sieci kłusowników, przewozi się do lecznicy. Niestety, nawet przy szybkim wyleczeniu, często nie mogą powrócić na wolność, ponieważ nie są już akceptowane przez stado, które zagryzłoby takiego lwa. (Fot. Natalia Rożniewska)
6. RPA. Drapieżniki w ośrodku potrzebują ogromnych ilości mięsa, a ten padły słoń będzie dla nich pożywieniem na kilka miesięcy. Ja zaś miałam okazję przeprowadzić sekcję i poznać anatomię tych osobliwych roślinożerców – w końcu niedługo zostanę weterynarzem. (Fot. Natalia Rożniewska)
7. RPA. Podczas pobytu w RPA uczyłam się także tropienia dzikich zwierząt. Na jednym ze spacerów po buszu natrafiliśmy na ślad buta należący do kogoś, kto nie powinien był tam być. Jeden telefon i natychmiast grupa antykłusownicza ruszyła w pościg. (Fot. Natalia Rożniewska)
9. RPA. Pracując w ośrodku dla zwierząt położnym w buszu należało zawsze mieć się na baczności i uważać na śmiertelnie groźne węże. Tego znaleźliśmy nieopodal domu dla wolontariuszy. (Fot. Natalia Rożniewska)
9. RPA. Mała Danny, której biologiczna matka została skazana na śmierć za posiadanie rogu. (Fot. Natalia Rożniewska)
10. RPA. Zostałam mamą zastępczą tej niewinnej sierotki. Mała wszędzie za mną biegała i nauczyła mnie mowy nosorożców. Razem chodziłyśmy na spacery i kąpałyśmy się w błotnej dziurze. (Fot. Natalia Rożniewska)
11. RPA. Danny pochłaniała wielką butlę mleka. Co trzy godziny. Przez całą dobę. (Fot. Natalia Rożniewska)
12. RPA. Opieka nad małym nosorożcem to wielka odpowiedzialność i praca na pełen etat – tak w dzień, jak i w nocy. Kiedy spałyśmy razem w klinice, Danny kładła swój piękny łepek na moich kolanach i chrapała cichutko. (Fot. Natalia Rożniewska)
13. RPA. Dela to także wychowanka tego ośrodka. Teraz ma już dwa latka, jest zdrowa i niebawem zostanie wypuszczona na wolność. To wielki sukces jej opiekunów! (Fot. Natalia Rożniewska)
14. RPA. Ot, codzienny widok w drodze na śniadanie :) (Fot. Natalia Rożniewska)
15. RPA. Czy można przeliczyć na banknoty życie tak pięknych, dzikich zwierząt? (Fot. Natalia Rożniewska)
